Aşkları mektuplarda kaldı.Ona sık sık kan tükürdüğünü yazarken Kafka,ciğerlerinin hastalığının,içinin sıkıntısını örtmek için ortaya çıktığını söylüyordu.
Sanataryuma gidiyor ama aslında iyileşmek istemiyor,hastalığı karşısındaki tutumunun annesinin eteğine sarılmış çocuğu anımsattığını yazıyordu aşkına.Ne bir insan,ne de bir erkek olarak hoşnut değildi kendisinden.Sevgilisinin onu tekrar çok sevdiği ve daha alımlı gördüğü rüyalar görüyordu.Sevgilisinin ona acımadan kalbini açmasını bekliyordu.Birkaç yıl önce at bindiği,marangozluk yaptığı,kürek çektiği günlerdense keyifle bahsediyordu.
Evlilik planları yaparken yine günlüğüne çekincelerini yazıyordu:
''Edebiyatın tehlikelerinin kucağına olduğu gibi atmışsın kendini,akciğer hastasısın,ufak tefek işlerden yorgun düşmüş,yakayı kurtarmaya çalışan birisin.Ve evlenmeyi hayal ediyorsun .Öyle mi?''
