O büyük olaydan önce Rosa ile yaptığım son kısa konuşma bu oldu.Mağaza tezgahının önündeydik,ayrılırken sıcak elini uzatmıştı bana.Mavi tilki üzerindeydi.Bunları düşünmek ne tuhaf!Bu kadın ne kadar da etkilemişti beni:Rosa mağazadan gidince hissettirmeden demin onun durduğu yere yürüdüm,orada durdum.Etrafa sanki hafif bir sıcaklık,bir tatlılık yayılıyordu oradan;bunu duymak bir iç rahatlığı verdi bana.Evet,soluğunu hiç hissetmemiştim,fakat hayalimde canlandırıyordum;kim bilir ne hoştu.Ellerinin,yüzünün sıcaklığından,ayrıca belki de hayranlığımın sınırsız oluşundan doğuyordu sadece.O günlerde neler düşünmedim:Tanrı bana Rosa'yı verseydi,hayattaki yerim durumum;bu şimdi varacağım noktadan daha huzurlu olurdu ihtimal!Sonradan daha sakin bir görüşe vardım ,kaderime boyun eğdim.Tanrının dediği olsun!
-
KNUT HAMSUN/ROSA/SYF.161
