Hiçbir zaman sırtüstü uyumam.Uyandığımda sırtüstü yatıyordum ama,şaşırmıştım.Dizlerimi kırıp karnıma çektiğim bacaklarım battaniyeye bir dağ görünümü vermişti.Ve önümdeki battaniye dağına bakarken bana bakan iki göz gördüm.Koyu karanlık ve boş bakan iki göz...Bir kukuletanın altından bakıyorlardı bana,Ku-Klux-Klan'ın üyelerinden biri gibi.Bana bakıp duruyorlardı,iki karanlık ve boş göz,yapabileceğim bi şey yoktu.Ödüm bokuma karışmıştı.Tanrı bu,diye düşündüm,ama öyle olmamalıydı Tanrı'nın görünümüBakışı benimkinden güçlüydü.Kımıldayamıyordum.Dizlerimin üstündeki battaniyeden bana bakmayı sürdürüyordu.Uzaklaşmak istiyordum.Güçlü, karanlık ve tehditkardı.
Saatlerce orda kaldı sanki,bana bakarak.
Sonra birden kayboldu...
Yataktan kalıp olanları düşündüm.
Tanrı olabildiğine inanamıyordum.Üstelik bu kıyafetle.Çok ucuz bir numara olurdu bu.
Bir yanılsamaydı tabii ki.
On-on beş dakika kadar düşündükten sonra kalkıp babaannemin bana yıllar önce verdiği küçük kahverengi kutuyu almaya gittim.İncil'den sözlerin olduğu rulo haline getirilmiş küçük kağıtlar vardı o kututuda.Her rulo kendi özel bölmesinde duruyordu.İçinden bir soru soruyor,sonra bir kağıt çekip cevabını okuyordum.Daha önce denemiş ve yararsız bulmuştum.Şimdi bir kez daha deneyecektim.Küçük kahverengi kutuya,''Ne anlama geliyor?O gözler ne anlama geliyor?'' diye sordum.
Bir kağıt çektim,yuvarlayıp açtım.Sert,beyaz,minik bir kağıt parçası.Yuvarlayıp okudum.
TANRI SENİ TERK ETTİ.
Kağıdı rulo haline getirip kutuya koydum.İnanamamıştım.Yatağıma girip düşündüm.Fazla basitti olanlar,fazla sarih.İnanmamıştım.Gerçekliğe dönebilmek için otuz bir çekmeyi düşündüm.Hala inanmıyordum.Tekrar kalkıp kutunun içindeki kağıtları tek tek açmaya başladım.Hiçbirinde TANRI SENİ TERK ETTİ yazmıyordu.Kağıtları tekrar yuvarlayıp kutuya koydum.
EKMEK ARASI/CHARLES BUKOWSKI/SYF.108
