Sicilya'nın direk beyni kaynatan sıcağından sonra, Kahire'nin o ılımlı sıcağı gönlüme taht kurmuştu. Bayıldım oranın güneşine. Güneş var ama tenine ve beynine intikali çok daha filtre sistemli.Nem yok ve tenini kavuran ışınlar yok, anlıycağınız düşük tansiyonlu bendeniz orda hiç mızmızlanmadım. Ne zaman ki İstanbul'a geldim, tansiyon yerleyeksan oldu.Sevmiyorum sıcağı ya bugün o yüzden çok mutluyum. Hava kapalı ve hemen enerjik hallerle doldum.Bi silkelendim ve Eylül'ü beklemeye koyuldum.Heyecanlandım,sevdiğim ve çok özlediğim bir arkadaşım geliyormuşcasına heyecanlandım bu sabah.
Bu bulutlar çok güzeller,bu kediler çok güzeller.
