Kız arkadaşlarım konusunda yaşadığım bir sıkıntı var ki bunu nasıl aşabileceğimi bilmiyorum.En yakın kız arkadaşım bile olsa bir zamandan sonra 'benleşmeye' başlıyorlar.Ne kadar sık zaman geçirirsek o kadar klonlanmış başka bir Değer yaratıyorum.Bu beni aşama aşama o kadar rahatsız ediyor ki bunu kelimelerle anlatamam.Konuşma tarzımdan,yazım tarzımdan,foto çekme tarzımdan,giyim tarzımdan hatta ve hatta bence çok karakteristik bulduğum oje sürüş şeklime (sanırım en takık olduğum da bu)kadar kolonlandığımı görüyorum.Parfümüm ,saç bakımım ve pijamalarıma kadar.Okuduğum kitaplar okunmasa bile kütüphanede bulunsun diye alınıyor,birden eskiye merak salınıyor,hanımhanımcık giyinen bir kız aniden yırtık kotlara bakabiliyor.Kendi elimle bir canavar yaratıyorum sanki ve o insan kendi kişiliğinden de uzaklaşıyor.Asla taklit ediliyorum egosu ve bu ben de haz yaratıyor diye düşünmeyin.Bu o kadar canımı sıkan bi olay ki çünkü karşımda ki arkadaşımın 'benleşme' hırsı bu arkadaşlığımızın sonlanmasıyla neticeleniyor.Çünkü görüyor ki benim on katım para harcasa bile olmuyor ve biliyorum ki bu hırs iyi yönlere gitmiyor.Ve bir zamandan sonra bu durumu öyle benimsiyorlar ki hiç rahatsız olmuyorlar.Aynı ojeyle ikiz gibi gezebiliyoruz ve hatta onu ilk o keşfetmiş gibi etrafa bunun havasını da basabiliyor.O kadar rahat ki size başkalarının onu taklit ettiğini bile anlatıyor.İşin bir sonra ki süreci ise;'ikinizi aynı görme' süreci.Artık o tarz ikinizin tarzı oluyor birden.'Biz' ile başlayan cümleler kurulmaya başlıyor.''Yazın bu renkleri kullanırız'' gibi,''tam bizlik'' gibi......böyle örnekler uzayıp gidiyor.Ve işte bi sonra ki aşama ise patlama aşaması oluyor .Çok masum görünen ve bunu yaparken kendinin bile farkına varmadığı bu tarz copypaste arkadaşlığı nihayete eriyor.Ama bu arkadaşlarınıza bakarsanız aslında sadece copypaste çemberinde sadece siz olmadığınızı görürsünüz;millette olan tektaş onda da olmalı veya ''herkesin logolu çantası var elbet benim de olmalı '' itici gücüyle edinmeye çalışan yine o dur.Yırtık skinny jean giymeye çalışan yine o dur.Yani sizi takip ederken bi yandan da başkalarının tarzlarının da gözlemcisidrler.Kendi tarzsızlıklarını başkalarından eklektik bir hal yaratırlar.Ama kendi durum analizlerinden bi haber dolanırlar o ayrı,,ne biliyim belki bilseler ne kadar rahatsızlık verdiklerini yapmazlar ama bunu bi kadın arkadaşınıza söylemek dünyanın en zor şeyi olsa gerek.Ve ben bunu belirli aralıklarla hep yaşıyorum ama nasıl başedeceğimi inanın bilemiyorum.Çünkü hayatımda bir başka Değer değil bambaşka hayatlar,tarzlar,renkler ve yaratıcılıklar istiyorum.
