velhasıl*

    Dev bir rota izliyorum,ondan yokum.Ama diğer yandan da yazmamamın sebebi mesafeler ve uzak diyarlar olamaz diye düşünüyorum çünkü Facebook'da allahına kadar aktifim.Bu şu mu demek; 'yazmama tavrım my dear vintagebiscuit blog yaverime mi?'Bilmem.Bilmiyorum.
    Güzel bir dönemdeyim.Ruhen ve bedenen kendimi iyi hissettiğim günlerleyim.Çok güzel insanlar var etrafımda;yüzde yüz organikler yüzde yüz sanat salgılıyorlar her hücrelerinden.Devamlı yenilenişimi izlemeyi ve bu özgürlükle sevişme seanslarımı daha bi sever oldum.Peki ya gezişleri seviyorum da sabit duruşlarımı,günlerce evde çıkmamalarımı sevmiyor muyum sanıyorsunuz?Kışın en çok sevdiğim duruş şekli bu.Bıraksınlar odamda sadece kolaj yapayım.Velhasıl kendimden hazgil bir kadın olmanın haklı sevdasını yaşıyorum.Kendime o çok sorduğum soruları bıraktım,nedenler-niçinler falan uçtu gitti ve ortam bir sükuta erdi.
     Marrakech'den Luxor'a kadar süren bir serüvenin en baş kahramanıyım.Nil'in dibini görene kadar yola devam.