Cumartesi, Şubat 11, 2006

onları unutmıyalım.yine kar geliyor!


havalar soğuk ,hatta çok soğuk.bizler sıcak evimizde otururken,dışarıda soğukta aç ve susuz dostlarımız var.kediler karlı ve yağmurlu havalarda bile su arar.onlar için özel mama almanız gerekmiyor..kendi evinizde artan yemeklerinizi çöpe atmak yerine,boş bir yoğurt kabına koyarsanız,ve bunuda yol üzerinde bi köşe veya çöp tenekesinin yanına koyarsanız ,onlarında karınları doyar ve soğuk havada dirençli olurlar.herkesin mahallesinde kedilerin geldiği bir yer mutlaka vardır.özellikle ,akşam saatlerinde çöplerin dışarı bırakılma saatlerinde ,onlarda yemek aramak için gelirler.bu saatte onlara bişeyler bırakmak daha amaca uygun olur.
apartmanımızın arkası ve etraftaki.bütün apartmanların arkası ortak yere bakıyor.yeşillik bi yer ve bir çok kedi var.kapalı alan olduğu için ordan çıkamıyorlar.dolayısıyla istanbul'un tehlikesinden uzak ve doğal bi ortamda yaşıyorlar..eeeee tabi yaşarkende çoğalıyorlar:))))onlara bakan bir aile var.ben artan yemeklerimi bir poşete koyup ,o aileye bırakıyorum.şimdi artık bunu 3 kişi daha yapmaya başladı.sevgi paylaştıkça çoğalmaya başladı.ve kedicikler artık biraz tombişleşmeye başladılar. etrafınızda sokaktaki kedilere bakan biri varsa,onada verebilirsiniz yemeklerinizi.
SEVGİ PAYLAŞILMAYINCA, NEFES ALSANDA YAŞAMAMAKTIR.Hayatta ;insandan başka bir canlı yokmuş gibi bencilce yaşamak;yerde kıvaranan bi kedi veya köpeğin yanından umursamadan geçmek,sadece tüketmek ,tüketmek ve yok etmek üzerine programalanmış gibi yaşamak kimine göre normal gelsede..ben bu insanları birer sis bulutu olarak görüyorum.yani varlıkları ve yokluları belirgin değildirler.