Ben,
İstanbul'da nefret ettiğim yaz aylarının en sıcak Temmuz günlerini yaşarken
ve köpenk gibi çalışırken ;
beni
Bodrum.dan
Çeşme.den
Bozcaada.dan
Assos.dan
Foça.dan
arayıp hava atan tüm dostlarıma ah etmek istemiyorum .
Her tarafınızı kahverengi deniz anası çarpsın demek de istemiyorum.
Tatilin ilk günü şeker pancarı gibi yanıp bi daha çıkamayın odanızdan da demiycem.
Bu eser benden onlara gitsin yeter .
duygularımı anca bu dizlelerle anlatabileceğimi düşündüm onlara;
le-le leydida
se-se seydida
ha-ha haynına
mıne gumbuda
mıne rencdide
mıne le le leydidagu
