....'Yirmi yıl önce bir an düşünmeden aşk sözcüğünü kullanırdım burada,oysa şimdi ilgiden söz ediyorum.Yıllar ve deneyim,sözcükleri kullanmada dikkatli olmayı öğretiyor bize.Yanlış kullanıyoruz,farkında olmadan öne çıkarıyoruz,sonunda bir gün eski giysiler gibi lime lime olduklarını görüyoruz,bir zamanlar sürekli onarılmadığını belli etmemek için her hafta ustalıkla kırpılan parçaları iplik iplik olan eski pantolonu giyerken utandığım gibi utanıyoruz.Eskiden sevgi sözcüğünü nadiren söylerdim,söylediğimde de sözcüğün öznesi veya nesnesi ben ya da benim bi parçam olmazdı.Şimdi mademki bu sözcük doğrudan benimle ilgili,kullanırken dikkatli olmam gerekmez mi?Hatta,gerekirse sözcüğü maskelemeye dek götürebilirim işi,gerçek sözcüğün birden ortaya çıkıp çiçek gibi açması için,ilkokulda yaptığımız anagramlar gibi,başka sözcükler bile kullanabilirim.Ancak düşünüyorum da,sevgi sözcüğünü bağıra çağıra söylemeyi yeğliyorum,bakalım ne olacak.'
JOSE SARAMAGO/RESSAMIN EL KİTABI/SYF.255.
Yukarıda yer alan paragrafın altını çizmişim.Çok sevdiğim kitaplardan biri olduğundan kelli,kitaplıkta en güzel yeri verdim ona.Ayrıca,tüm Saramago kitaplarının arkasına düştüğüm irili ufaklı notlar gibi, bu kitabın arkasını da yorum seliyle ele geçirmişim.''Yıllar sonra bu kitabı tekrar okumak istiyorum,görüşmek üzere'' diye de bitirmişim. Tarih ve Kahire yer bildirimi ibaresinin altına ısrarla 'tekrar' diye yinelemişim.
Tekrar tekrar okumak ve dinlemek istediğimiz şeylerin olması huzur verici
Jaco Pastorius- Mercy,Mercy,Mercy
